त्याला ठेवून एकटा
अशी उठले घाईने
शेजी वाळल्या देहाचे
त्याच्या मनात चांदणे
घर राखील तयाचे
ओवीमागचा केवडा
मग नागवी मी झाले
प्राणरतियाचा चाडा
दार वाजेल म्हणून
त्याला टाळले शब्दांत
नेत्री आणले तेवढे
गेले वाटत सांडत
लालभडक सूर्याचा
माझ्यासमोर पळस
जसे पहाटेचे पाणी
न्हाऊ घालते कळस
No comments:
Post a Comment